sâmbătă, 27 iunie 2009

Calatorul - de Marin Sorescu

Din cand in cand visez ca pot sa zbor,
Din cand in cand ma simt ajuns acasa,
Din cand in cand trec orele usor…
Din cand in cand doar linistea m-apasa.

Sunt calator…pierdut pe-un drum pustiu,
Sunt un actor ramas fara de rol,
Din cand in cand mai dorm pana tarziu,
Din cand in cand visez ca pot sa zbor.

Sunt orbul care plange peste lume,
Sunt cerul prea albastru si prea gol,
Din cand in cand mai stiu a face glume…
Din cand in cand trec orele usor.

Sunt un nebun pe-un munte prea inalt,
Sunt noaptea grea ce pe ascuns se lasa,
Din cand in cand mi-e cerul instelat,
Din cand in cand doar linistea m-apasa.

Sunt frigul ce in suflete patrunde,
Sunt ultima alica-n lume trasa,
Din cand in cand gasesc carari sub frunze…
Din cand in cand ma simt ajuns acasa.

Din cand in cand doar linistea m-apasa,
Din cand in cand trec orele usor,
Din cand in cand ma simt ajuns acasa,
Din cand in cand visez ca pot sa zbor.

Pe blogul meu aberez cum vreau